მაშინ როდესაც გვერდს ჩამიარე თითქოს ვერ გიცან არც კი მოგხედე, მაგრამ როდესაც ჩემს გზას გასცილდი ვერ მოვითმინე და შემოგხედე, გვერდს გიმშვენებდა ის ახალგაზრდა რომელშიც ასე უცებ გამცვალე, თვალებზე ცრემლი მომდგა მარა მაინც გითხარი "შენ გენაცვალე", არ გეყვარები? რა ვუყოთ მერე, თავს არ მოვიკლავ არ გავგიჟდები, ჟამთა სვლის რბოლას რა შეაჩერებს გაივლის დრო და დამავიწყდები, შენ ძლიერი ხარ? არც მე ვარ სუსტი, შენ ამაყი ხარ? ეგ თვისება ჩემშიაც კმარა, უდარდელი ხარ? გადავიღებ შენგან მაგ ჩვევას, სამაგიეროდ მე გული მაქ და შენ კი არა
