ჯაჭვის ხიდი, ჩვენი ხიდი, ჯაჭვი რაჭა-იმერეთის , ზედ სიცოცხლე ცეკვით მიდის ბალღობი დან - სიბერემდის. მ ის ქვეშ ახლა მეტივეთა მეტი ვური აღარ ისმის, ნეტავ ლექსიც მეტი მეთქვა მეტივე თა საკადრისი. ამ ხიდიდან გავჩნდებოდი ა თი კაცის საფარავში, რი ონს ზურგზე ვახტებოდი, რო გორც ლურჯას ფაფარაშლილს. წლები მდორედ არ წამსვლია და ვერც ახლა გავხდი დინჯი. წყალს ვტაცებდი აბაზიანს, ვით მყვინთავი ზანგის ბიჭი. ვიღაც მიხმობს, გადახტიო, - წყალი როგორც გაკრთობს, კაცო! გადახტი ო, ყაჩაღ რიონს რომ ბალღობაც გამოსტაცო. ჯა ჭვის ხიდი, ჩვენი ხიდი, ჯაჭვი რაჭა-იმერეთის , ზედ სიცოცხლე ცეკვით მიდის ბალღობი დან - სიბერემდის.
