ამ შუაღამისას შენ რომ მოხვიდოდე და რომ მეტყოდე რამეს... ამ შუაღამისას შენი ხმის გამგონე თუ კი ცრემლები არ დაგდენია, მას ვერ გაუგებ ვინც ეხლა ტირის... თუ კი არავინ მოგნატრებია, როგორ გაიგებ ფასს მოლოდინის... თუ ღამეები არ გითევია, ვერც სეიგრძნობდი დადგომას დილის... თუ სიყვარული არ გიგემია, ვისაც უყვარხარ არ გესმის იმის... თუ ეს სიტყვები შენთვის Lექსია ან მხოლოდ გჯერა ლამაზი რითმის, მაშინ ნუ ცდილობ გაიგო ვინ ვარ, შენთვის უცხოა რასაც განვიცდი... ავაწიოკებდი ღამეს...
ამ შუაღამისას შენ რომ მოხვიდოდე და რომ მეტყოდე რამეს... ამ შუაღამისას შენი ხმის გამგონე შევცვლიდი თვით ამ ღამეს. ავაწიოკებდი... ავაწიოკებდი... მხიარულებით ქალაქს... შენი შემხედვარე შენი ხმის გამგონე ჭკუას დავკარგავდი ალბათ. ეხლა რომ მოხვიდე? ეხლა რომ დარეკო? ეხლა რომ შემეხო, წამით... ალბათ ჩავიდენდი ათას სისულელეს თუკი შენ გარგებდი ამით... ამ შუაღამისას შენ რომ მოხვიდოდე და რომ მეტყოდე რამეს ამ შუაღამისას შენი ხმის გამგონე ავაწიოკებდი ღამეს...
გახსოვდეს როცა სატრფოს არჩევდი ის გვერდით გედგა, ვერც კი ამჩნევდი, ისე მოხდება ერთს გააბრაზებ ერე წავა და ვერც დააფასებ, გაგიკვირდება ნეტავ რა იყო? გული წაიღო, ჩემი სიტყვები მალე ახდება ბოლოს მიხვდები თურმე რაც ხდება, ვინც იმსახურებს, ის ვერ ფასდება, არ დააფასებ? არც დაფასდება, ჩუმად შარაგზას წავა გაცდება...
სიყვარულია ქვის ჩუქურთმა ყინწვისის ფრესკა სიყვარეულისტვის კვაზიმოდო ზარებს რეკავდა სიყვარულია ათას ერტი ღამის ზღაპარი ჩვენს გულში მარად დანტებული სულის ლამპარი სიყვარულია გზა,სიშორე,ცრემლი,გოდება, ხელს შეახებ და არასოდეს განმეორდება სიყვარულისტვის ბაირონმა კუბო ასცია უნდა შეწირო კველაფერი რაც გაგაჩნია სიყვარულისტვის თავი დადეს დზმებმა კახელმან სიყვარულისტვის არსაკიდზეს მოჩრეს მარჯვენა სიყვარულისტვის გადაფრინდა მტიდან შორენა დზნელია როცა შენს სიკვარულს ვინმე შორდება სიყვარულისტვის დაენარცხა ქვაზე ტაბიძე სიყვარულისტვის სასთუმალთან რაღაც გაღვიძებს სიყვარულია თამარი რომ დარჩა კვლავ მარად სიყვარულს შოტაც შეეცადა და ვერ დამალა მე სიცოცხლეში უსიკვარულოდ არ მინდა წამი რადგან ჩემს კუბოს სამუდამოდ დაადნობს ნამი..
თქვენზე ოცნება მომძალებია, მე შევიყვარე თქვენზე ფიქრები. რომ მახარებენ, ეს ფიქრებია და ამ ფიქრების მონა ვიქნები. სუნთქვაა ჩემი ეგ თქვენი თმები, მიმოფერილი ოქროსფერებით. მინდა გეფეროთ, მოგეალერსოთ ძლიერი, მაგრამ ნაზი ფერებით. ჩემი სითბოა თქვენი ღიმილი, სევდას რომ ხატავს ლამაზ ბაგეზე. ბავშვური წყენა გადაგფენიათ უზომოდ ნათელ, რძისფერ სახეზე. თქვენი ცრემლები წვიმაა ჩემი. ჩემი ზეცაა თვალები თქვენი. ეგ თქვენი მზერა სილამაზეა აუწერელი უთქმელი ენით. თქვენდამი გრძნობა მიწაა ჩემი. არა. არ ძალმიძს მე უმისობა. თქვენს სიყვარულში დავიმარხები, მივებარები მარადისობას. გთხოვთ მაპატიოთ, გთხოვთ მომიტევოთ, შემინდოთ რომ მწვავს ვნების ალები. უკანასკნელად მოგეფერებით, მერე ღრუბლებში დაგემალებით...
ფიქრში გახვეული ძლიერ მენატრები ყველაფერს შენთან ერთად ყოფნა მირჩევნია... შენ ვერ შეიღირსე ჩემი სიყვარული მაგრამ არაუშავს მიპატიებია... აღარც ძილი მინდა შენგან გადარეულს ჩემმა ღამმის თევამ შენთან გაათია ღალატი ძნელია მაგრამ არაუშავს... მაინც მიყვარხარ და მიპატიებია ....
