შენ "ჩატაობდი"იმ ღამეს მერი მერი,იმ ღამეს "სანეტმა"ჭედა ჯერ კომპიუტერს ეძახე შტერი მერე ინტერნეტს აგინე დედა აფეთქებული და მოცახცახე კლავიატურას თითებს აჭერდი და არ გესმოდა შენ ქვისლის რჩევა: "არ ჩაირთვება,გოგო,გაჩერდი" მესმოდა შენი უგონო ფიცი ფიცი მდინარე,ჩქარი დინებით დააორსულე მთელი "სანეტი" კარგ-კეთილების მწარე გინებით ლოთებთან ვიღაც მწარედ გოდებდა ხელში ეჭირა ათასი ვარდი, შენ ის კაცი არ გეცოდებოდა გალაქტიონს კი მაინც უყვარდი. სახლიდან გასულს ჩქარი ნაბიჯით ქარი მას შენსკენ მოაქანებდა, შენ უარყავი იგი რა ბიჭი მას თითქმის ყველა ქალი დანებდა. შენ წამოწექი მაგარ დივანზე და ფიქრს უწყვეტელს მიანდე თავი, რაღაც აფეთქდა შენს აივანზე და წინათგრძნობა გაგიჩნდა ავი. გალაქტიონმა "ხლაპუშკა"გტყორცნა და გაგახსენდა შენ წინა დილა მას რომ უნდოდა ტუჩებში კოცნა და შენ რომ მძლავრად გაარტყი სილა. და შრიალებდა ტოტი ,ტყდებოდა რაზე ვინ იცის?მე ვიცი მერი გალაქტიონი ხეზე ძვრებოდა, როგორც მძვინვარე,მოსისხლე მტერი მერე გადმოხტა შენ აივანზე, (კიდევ კაი არ დაიმტვრა შტერი) ფრთხილად დაგაგდო მაგარ დივანზე და ჩუმად გითხრა:მიყვარხარ მერი. ამ დროს ჩაირთო კიდეც სანეტი აინთნენ ღამით ბნელი ქუჩები მოგიახლოვდა გალაქტიონი და შეეწებნენ თქვენი ტ
